مث اون قطره داغون

که میریزه از سماور

میشم اینجا تک و تنها

توی جمعیت شناور

من برای دیدن تو

غیر یک بلیت ندارم

لا به لای این شلوغی

بعضیا رو قال میذارم

هر کسی یه جایی میره

که میاد بلیت میگیره

یکی طعم دهنش گس

یکی مبتلا به سیره

اگه حتی بوی سیرم

بکشه منو همیشه

من تحمل میکنم تا

بدهم تکیه به شیشه

میدونم زورت زیاده

تو برام خیلی عزیزی

که بایه تکون ساده

همه رو به هم میریزی

نمیشه ازتو بگم من

توی تاکسیای شهری

چشم دیدنت ندارن

تو براشون مث زهری

تو اگه زیر زمینی،

نباید باغم بشینی

همهء کارای دنیا

شده دیگه زیر زمینی

ترافیک بشه هلاکت

ای قطار بی افاده!

آخر خط شده دیگه

من باید بشم پیاده!